Datavisualisatie in het Graphic Design Museum te Breda

Afgelopen vrijdag was ik naar het Graphic Design Museum te Breda. Er was een tentoonstelling over 100 jaar grafisch design in Nederland, met de geijkte voorbeelden zoals de politiemotor en de bewegwijzerig op Schiphol. Wat vooral indruk op mij maakte, was de tentoonstelling Infodecodata. In vooral twee zalen gaat het over het visualiseren van wetenschappelijke data, gedeelde kennis en een hoop gezichten voor het laptopscherm.

Waarom is dit zo interessant en boeiend? Voor mij gaat het om het representeren van kennis op andere manieren dan de gebruikelijke documentair-lineaire. Er zit – mijzelf kennende – vast een deel semantische mystiek in (het representeerde valt een beetje samen met het te representeren), maar het is ook gewoon interessant om te zien welke bias de uitbeelding met zich meebrengt (een theoreticus, even vergeten wie, zegt dat je ‘evidence’ moet aanbrengen in de grafiek, bijv. de grootte van rivieren integreren in de grafiek als het gaat om verontreiniging, sterren op kaarten etc.). Ook – en in het verlengde hiervan – is het leuk om te zien welke aanwezigheid van het gerepresenteerde, de grafiek suggereert. Ook is het natuurlijk een aspect, wanneer houdt de grafiek op met iets te betekenen – of wanneer betekent die niet meer wat die moest betekenen? Grafieken zijn natuurlijk vaak redelijk abstract en daardoor polysemantisch (al zou taal dat ook zijn).

Ten slotte is het vaak ook gewoon mooi!

Dit is een verwarde post – in het museum mocht ik mijn tas niet meenemen, ik had dus ook geen pen & papier bij mij voor notities over gedachten, gevoelens en overwegingen die de tentoonstelling bij mij opriep.